Overwintering Marokko 2020

Goeiedag beste volgers,

De laatste keer hadden wij Kenitra aan de atlantische kust, juist ten noorden van Rabat verlaten. Om verder naar het zuiden te reizen hebben we deze keer niet de kustweg, N1 , willen nemen. Hebben besloten om het een en ander te gaan zien aan de binnenkant van het land. De keus was gevallen om vanuit Rabat de 407 te nemen. Echt een binnenweg richting het oosten. Een gebied met ontzettend veel meertjes en kleine riviertjes. Tot onze verbazing is er overal water te zien en zelfs op aardige niveaus. Ook hier weer mooie groene weilanden en grote uitgestrekte akkers met jong fris groen gewas.

 Langs deze 407 hebben we een bezoek gebracht aan de oude vesting van Sidi Azouz. Een vesting nog aangelegd door de Fransen in het koloniale tijdperk. Eigenlijk is het niet zo, Marokko is nooit een kolonie geweest van Frankrijk. Het was een “ protectoraat “ wat wil zeggen een beschermd gebied. De Fransen zullen wel hun voordeel hierin gevonden hebben om het toch hier en daar leeg te plukken. Maar tevens gaf het aan Marokko een verstrekkend zelfbestuur.  Andere omliggende landen als Algerije, mauritanie en zo waren wel kolonies. Die hadden totaal geen zelfbestuur en alles werd geregeld vanuit Parijs.

Dan verder via de 407 richting Col do Kaour. Een aardige berg liggende op de scheiding van de 407 en de 400. Vanuit dat punt verder naar het zuiden richting Rommani . Dan via de 401 verder naar EzZhilinga tot aan Oued Zem. Daar hebben we een aardige beschutte plek gevonden voor een overnachting. Kosten, 20 dihram. Of 2 euro. Is te doen.😂 

De andere dag richting Khourigba genomen via de 312 . In die buurt wat rondgereden en gekeken naar de enorme installaties om phosphate te delven. Wat een gedoe daar om dat uit de grond te halen. Eenmaal gedolven en ontdaan van het meeste spul wat er niet bij hoort wordt het phosphate met enorme bulldozers geladen in wagons. Er komt nagenoeg niet één vrachtwagen aan te pas. Er loopt van die regio een aparte spoorlijn direct naar de haven van Casablanca waar het verder wordt verscheept naar , vooral , Europa, waar het gebruikt wordt voor de kunstmestproductie . Nog grotere regio’s met van dat spul is de westelijke Sahara. Marokko heeft dat ingepikt van de Saouris van de polisario en Algerije. Deze laatste zijn daardoor nog steeds in een , stille, oorlog met Marokko.

 Dan verder naar El Bouroui om uiteindelijk bij de N8 uit te komen richting Marakech om dan ten noorden van deze stad door te rijden via deze N8 naar Essaouira gelegen aan de atlantische kust. Hier zijn we gewoon om ieder jaar aan te gaan en er een paar dagen te verblijven. Kosten per nacht voor verblijf 20 dihram. Dus weer te doen voor een arme pesionades.

Na die enkele dagen verder richting Agadir. Dit via de kustweg de N1. Nou, echt, voor deze N1 dat dus de kustweg is kun je gerust de s uit dit woord halen. Een verschrikking deze weg. Niet te begrijpen dat de Dakar de woestijn in gaat en allerhande moeilijk te begane wegen te zoeken. De hele dag kun je op dit traject je stuurmanschap laten zien. We hebben wel gezien op verschillende plekken dat er wordt gewerkt aan vernieuwing. Geen luxe hoor mijnheer de koning. Dan aangekomen 40 kilometer boven Agadir bij Imourane ofwel. “ le point d’imourane. Daar strijken we neer op onze vertrouwde en prachtig gelegen camping Atlantica Beach. Daar vinden we onze campervrienden John en Wilma terug die daar al enkele weken zijn.

Wel een verschrikkelijke verrassing, de prijs per dag, of week of maand, is verhoogd met, let wel, 100 %. Maar het is er zo super dat we toch hebben beslist om er een tijdje te verblijven. Met dien verstande dat we de normale periode van 6 weken , om zetten in drie weken.

John en Wilma, camperaars in hart en nieren. Komen al zo’n 15 jaar in Marokko om er een groot gedeelte van de winter door te brengen. Zij hebben een prachtige camper met daar achter een aanhanger met een smartmobil. Tja, dat heet luxe. Maar dat mag want lang genoeg voor gewerkt. Zij zijn, weet het pas sinds kort, van origine uit Nijmegen maar hebben hun professionele leven in Brabant liggen. Veldhoven, van der Sanden watersport. Ach , beetje reclame mag wel hé.

John, super technisch, heeft onze koelkast weer aan de praat gekregen. Twee keer laten repareren , van den Oever in Herpen, en Britcars in Lannion, en natuurlijk 300 euro verder maar nie doen nie. Nu wel weer. Dank John. Verder gaat ons vrouw wat boodschappen doen met Wilma. In de. Smartmobil naar de winkel. Wat ? Ja , klopt tis luxe.

Zo, jullie zijn weer wat op de hoogte van onze dingen zoals we die zien en meemaken.

Liefs aan iedereen en tot de volgende brief,

André