Tja, het kan gebeuren.

Iedereen is inmiddels wel op de hoogte wat er met Antoinette is gebeurd midden september 2019. Na een goed verlopen reis van Nederland naar Frankrijk ging het ‘avonds mis bij ons thuis in Lannion. Uitgegleden over een vloertapijt en hoppakee haar dijbeen gebroken. Resultaat, ziekenhuis van Lannion in waar zij de andere dag is geopereerd. Als ik de chirurg mocht geloven was alles perfect verlopen. Helaas , pindakaas. Er kwamen verscheidene complicaties nadien. De ergste was wel de ziekenhuis bacterie «  staphylocoque »  die zich vastgebeten had in haar lichaam.

in ieder geval heeft dat ding wel het een en ander veroorzaakt. Ons jaarlijkse uitstapje met Henk en Mariëtte kon niet doorgaan. We hadden dit jaar een verplaatsing georganiseerd naar de champagne stad Reims alsmede een onderaardse rondrit in Epernay waar , ja, je leest het goed, miljoenen en nog eens miljoenen flessen champagne liggen opgeslagen onder de grond.

Verder zouden we een georganiseerd bezoek brengen aan de slagvelden van de eerste Wereldoorlog in en rond Verduin.

Volgende keer of jaar beter zullen we maar zeggen.

Gezien dit alles kwam ook onze hulp bij Yann om het een en ander te doen in zijn nieuwe Auberge, in het water liggen. Antoinette heeft niets kunnen doen en ik maar een klein beetje. Ben niet zo handig in het knutselen en schilderen als Antoinette. Zal jullie in een volgende brief een overzicht geven waar het om te doen was. Auberge Saint Jean in Ploumilliau Frankrijk.

Uiteindelijk hebben we toch besloten om te vertrekken richting de zon en wel na het laatste bezoek aan de chirurg op 17 dec . De 18de december dus weg met onze camper richting Bordeaux. We doen het erg rustig aan en rijden ongeveer 300 KMS per dag. Mijn moeder zei vroeger, rustig aan jongen dan breekt het lijntje niet. Dat had natuurlijk wel betrekking op heel andere dingen 😜. Na Bordeaux richting Toulouse gereden en dan een bochtje om gemaakt door de Pyreneeën om daar wat Hollandse kaas in te kopen bij een kaasboer die we twee jaar geleden hebben leren kennen op een plaatselijke markt. Heerlijke oude kaas. Iedereen die hem heeft geproefd roept er over. Uiteindelijk komt deze kaas of kazen uit het uiterste noorden van noord Holland. Weet het niet precies meer maar hij komt van de Klaverboerderij vlakbij Alkmaar of noemt Klaverkaas. Wikipedia zal het u uitleggen.

Vandaar verder via Toulouse, Perpignan richting Barcelona om uiteindelijk terecht te komen in Jalon vlakbij Benissa ofwel iets ten noorden van Benidorm. Daar hebben we een perfecte camper plek gevonden. Ruim, alle voorzieningen zoals wassen van de camper' toilet cassette legen en vers drinkwater tanken. Supermarkt op 60 meter en , niet onbelangrijk, de wijn en drankhandel op 120 meter. 
Maar....". Na enkele dagen ging het niet goed met Antoinette. Dus naar een dokter, Nederlander uit Eersel, wat wel wat meer vertrouwen geeft. In ieder geval vond hij de zaak verdacht, de toestand van Antoinette , en verwees ons direct naar het ziekenhuis in Benidorm. Daar werd de zaak bekeken met als resultaat dat ze meteen werd opgenomen. Is uiteindelijk een goede zaak geweest want er kwam echt garen op de klos wat betreft de medicatie die veranderd werd. Beetje geluk er bij misschien maar toch.
Hier moet ik toch even vermelden de hulp die we hebben gehad van Frank, een zwager van Antoinette. Super. Die bracht ons naar (ot, daarna naar hár. Niks was hem teveel. Ook zijn we te gast geweest bij Frank en Joke op de eerste Kerstdag om bij hen te dineren. Was heerlijk en echt héél gezellig.

In de week na de Kerstdagen zijn Nico  en Riecky ook op deze camper plek aangekomen. Twee dagen later ook Herman en Petra komende vanuit Duitsland. Verder sloten zich bij ons aan Jacques en Michelle, camper vrienden uit Montluçon. Deze laatste kennen we van een camper reis naar Griekenland Albanië Kosovo en Slovenië. Sinds dat jaar hebben we al verschillende keren met hun naar Marokko geweest. Super mensen. 
Op oudejaarsavond, liever gezegd middag, hebben we met zijn achten tussen onze campers gegeten. Herman was de kok van dienst, taak die hij perfect heeft volbracht. Ik zelf was de sommelier van dienst. Was super gezellig  met zijn allen. Rond de klok van 5 werd het frisser en zijn moeten stoppen. Iedereen heeft dan, denk ik , een kleine siësta gemaakt. De afwas is ook gedaan door de sommelier.

Rond 23 uur hebben we ons weer verenigd om te wachten op de klok van de eerste seconde van 2020.

Allen bedankt voor de fijne dagen.

Jacques en Michelle zijn op 2 januari vertrokken richting Marokko 🇲🇦. Wij zelf zijn vandaag , 3 januari ook richting zuid vertrokken niet wetende waar we echt terecht komen.

 Ik houd jullie op de hoogte in een volgende brief.

Verrek, zou het bijna vergeten zijn, allen een gelukkig en gezond jaar 2020.

André